Czytasz wypowiedzi znalezione dla zapytania: starosta niegrodowy
Temat: Polish translation
"Piter" <qkof@priv4.onet.plwrote in message
Ciekawe, ze choc wszystkie nazwiska brzmia z niemiecka, to tekst zostal
napisany po polsku w 1842 roku.
Tylko gdzie jest ten Stawiszyn?
Wg encyklopedii WIEM:
Stawiszyn miasto we wschodniej czesci województwa wielkopolskiego, nad
Czarna Struga, na Wysoczyznie Kaliskiej. 1,5 tys. mieszkanców (1995).
Prawa miejskie przed 1291. Za czasów Kazimierza III Wielkiego otoczony
murami obronnymi. Siedziba starostwa niegrodowego. Od 1793 w zaborze
pruskim, 1807-1815 w Ksiestwie Warszawskim, nastepnie w Królestwie Polskim.
1870-1919 pozbawiony praw miejskich.
Czyli w 1842 roku to bylo miasto w Krolestwie Polskim
Piter
Temat: Hanys boues we Kalwarii?
Zaraz , zaraz, ciekawy temat.
Tylko jeśli chodzi o zabytki wokoło Kalwarii Zebrzydowskiej , to pokazujecie
zamek w Lanckoronie. A obok Kalwarii jest jeszcze jeden zamek w Żar - ruiny
zamku Skrzyński, mam to na mapie zaznaczone - 527m n.p.m. i żadnych informacji,
moze na miejscu będzie ?
Dopiero potem trzeba jechać na Lanckorone i tam mamy następne ruiny zamku na
szczycie Lancokorońskiej Gory.
I pisze w przewodniku, że wzniesiony on był przez Kazimierza Wielkiego z
XII/XIII wieku, przetrwał potop szwedzki i oblężenie wojsk rosyjskich podczas
konfederacji barskiej w 1771, dopiero opuszczony przez wojsko austriackie zaczął
popadać w ruinę i rozbierany był na materiały budowlane. Za czasów Władysława
Jagiełły zamek stanowił siedzibę starostwa niegrodowego. Dzierżawili je mi on.
Zadorowie z Brzezia, którzy przyjęli nazwisko Lanckorońskich, w XVI w
Zebrzydowscy i jako ostatni przed rozbiorami Wielkopolscy.
Tu nic nie wspominają o rycerzach Radwanach
Ale i dość głęboko sięgacie w przeszłośc
Bardzo ciekawe to Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: Miasto Osieck
Miasto Osieck
Od 1558 r. miejscowość posiadała prawa miejskie (siedziba starostwa
niegrodowego). Wojny i upadek kraju w XVII w. (w szczególności "potop
szwedzki") przyczyniły się do zahamowania rozwoju miejscowości i spadku liczby
ludności. Koniec niepodległego bytu I Rzeczypospolitej w 1795 r. spowodował
likwidację starostwa. W wyniku represji po powstaniu styczniowym Osieckowi
zostały odebrane w 1869 r. prawa miejskie.
/wikipedia/
Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: Krzeczkowa - cerkwisko i "Krzeczkowski Mur"
Krzeczkowa - cerkwisko i "Krzeczkowski Mur"
Krzeczkowa istniała już w pierwszej połowie XV w., jako wieś
prywatna, należąca do Michała z Chołowic. Jeszcze w tym samym
stuleciu stała się królewszczyzną i weszła w skład starostwa
przemyskiego. W XVI w. została od niego odłączona i stała się
centrum niedużego, trzywioskowego starostwa niegrodowego (obok
Chołowic i Olszan). W XVII w. kolejnymi dzierżawcami krzeczkowskich
włości byli: właściciel dóbr krasiczyńskich, a zarazem starosta
przemyski i wojewoda podolski - Marcin Krasicki, Mikołaj Łoziński,
Marcin Łoziński, wojewoda ruski Stefan Czarnecki i Krzysztof Florian
Drohojowski. Przed II wojną światową Krzeczkowa należała do Jana
Chwapila - właściciela sąsiednich Chołowic i Mielnowa (228 ha) oraz
Emila Goldmana (576 ha).
W latach międzywojennych Krzeczkowa była dużą, czysto ukraińską
wioską. W 1921 r. liczyła 160 domów i 879 mieszkańców (874 grek., 5
mojż.). Po wysiedleniu ludności ukraińskiej do USRR i na Ziemie
Odzyskane opustoszałą zabudowę wsi spalił oddział UPA. Obecnie
mieszka tutaj zaledwie 87 osób w kilkunastu nowych domach,
rozlokowanych w środkowej części dawnej Krzeczkowej. Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: Krzeczkowa - cerkwisko i "Krzeczkowski Mur"
Krzeczkowa na krasiczyńskim portalu
Krótka i nie wnosząca wiele nowego informacja o Krzeczkowej znajduje
się na oficjalnym portalu internetowym gminy Krasiczyn.
"Krzeczkowa"
Jest to mała wioska w dolinie potoku Krzeczkowskiego, na północny
wschód od Birczy. Krzeczkowa istniała już w początkowych latach XV
w., jako wieś prywatna Michała z Chołowic, później weszła w skład
królewszczyzn. W 1507 r. istniała tu cerkiew parafialna. Od 1772 r.
wioska była siedzibą starostwa niegrodowego, do którego należały
również Olszany i Chołowice. W czasach rozkwitu było tu
kilkadziesiąt gospodarstw oraz cerkiew. W 1921 r. w Krzeczkowej było
ok. 160 domów i 879 mieszkańców, w tym 874 grekokatolików i 5 osób
wyznania mojżeszowego. W latach 1946–1947 bandy UPA spaliły
opustoszałą wioskę. Murowaną cerkiew z 1905 r. rozebrano w 1947 r.
Znajduje się tu rezerwat geologiczny "Krzeczkowski Mur”, obejmujący
osuwisko z ciekawym odsłonięciem warstw geologicznych. Dzisiejsza
Krzeczkowa liczy 92 mieszkańców (stan na 14.07.2009 r.).
www.krasiczyn.pl/asp/start.asp?page=pl_krzeczkowa&tytul=Krzeczkowa Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: Jaki szlachcic byl z polskiego rodu?
"1311 - przyrodni bracia Wolfram i Hilary, mieszczanie krakowscy otrzymali od
króla Władysława Łokietka prawo karczunku lasu
1321 - już jako sołtysi pobliskiej wsi królewskiej Dłużec - Wolfram i Hilary
otrzymali od Władysława Łokietka pozwolenie na kolonizację lasów należących do
tej wsi a położonych od granic Pilicy, Udorza, Szszwelników, Podlesic,
Wierzchowiska i Gołaczew. Bracia ci wykarczowali lasy koło Dłużca i osadzili tam
mieszkańców. Założyli też wkrótce osadę Wolfram lub Wolwram [civitas Wolwrami]
(obecna nazwa przyjęła się dopiero na przełomie XVII i XVIII w.), która niedługo
potem uzyskała prawa miejskie. Wraz z wsiami: Łobzów, Dłużec i Lgota stanowił
starostwo niegrodowe w powiecie Książ Wielki.
Niektóre źródła błędnie podają datę tego wydarzenia na 1327
od 1349 – Wolbrom był wówczas miastem królewskim, w którym istniała parafia.
Miasto miało ponadlokalny charakter kupiecko-rzemieślniczy i leżało na
przecięciu ważnych szlaków handlowych łączących Małopolskę z Wielkopolską i
Śląskiem. "
Czyli przez Niemcow zalozony
Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: FORUM PILZNO
Wzmiankowane w 1105, własność benedyktynów tynieckich. 1354 prawa miejskie,
siedziba starostwa niegrodowego. Rozwijało się jako ośrodek handlowy i
rzemieślniczy. W XV w. ośrodek husytyzmu, w XVI-XVII w. arianizmu. 1655-1657
zniszczone podczas najazdu szwedzkiego, w następnych latach nie odzyskało już
dawnego znaczenia. W I rozbiorze (1772) zajęte przez Austrię. Od 1918 w
odrodzonej Polsce.
Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: FORUM ROPCZYCE
Historia: wzmiankowane w 1252. Prawa miejskie od 1362 z nadania Kazimierza III
Wielkiego. W XV i XVI w. szeroko znany ośrodek wyrobu płótna oraz handlu z
Węgrami. Od 1614 siedziba starostwa niegrodowego. 1772-1918 w zaborze
austriackim.
W połowie XIX w. znane były ropczyckie jarmarki. W okresie miedzywojennym teren
radykalnych ruchów chłopskich. Częściowo zniszczone podczas II wojny światowej
i okupacji, część ludności wymordowana (zwłaszcza mieszkańcy getta).
Przemysł spożywczy (cukrownia), maszynowy.
Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: ----------MAŁOPOLSKA część woj.śląskiego --------
KRZEPICE -MAŁOPOLSKA W woj.śląskim
Krzepice zostały założone jako gród warowny wśród mokradeł rzeki Liswarty w
XIIw. Później powstał tu drewniany zamek, przebudowany w połowie XIVw. na
murowany. Wchodził w skład granicznej linii obronnej wyznaczonej przez
Kazimierza Wielkiego.
Miasto założone w 1357 r. zyskało liczne przywileje królewskie, co wpłynęło
na jego szybki rozwój. Od XIV/XV w. zamek stanowił siedzibę starostwa
niegrodowego. Około 1526 r. zniszczony zamek odbudowano od fundamentów, a po
1588 r. rozbudowano w okazałą rezydencję. W latach 1655-1671 wzniesiono wokół
niej fortyfikacje bastionowe.
Wkrótce zamek uległ ruinie a miasto podupadło, głównie z powodu zniszczeń
wojennych, pożarów i epidemii. W 1870 r. za uczestnictwo w powstaniu przeciwko
zaborcy rosyjskiemu odebrano Krzepicom prawa miejskie. Ponownie otrzymały je
dopiero w 1918 roku. W 1939 roku Krzepice wcielono do Rzeszy Niemieckiej, a po
wyzwoleniu wróciły do powiatu częstochowskiego.
W 1950 r. Krzepice włączono do województwa śląsko-dąbrowskiego. Od 1975 r.
Krzepice należały do woj. częstochowskiego, a od 1 stycznia 1999 roku, w wyniku
reform administracyjnych kraju, znalazły się w powiecie kłobuckim, znajdującym
się w woj. śląskim.
Krzepice posiadają zabytkowy kościół parafialny p.w. św. Jakuba z XIV w.,
zabudowania poklasztorne z końca XV w., średniowieczny układ urbanistyczny,
osiemnasto- i dziewiętnastowieczne kamienice w Rynku. Pozostałością po licznej
(do 1939 r.) społeczności żydowskiej są ruiny synagogi nad Liswartą i nieopodal
niej cmentarz żydowski z unikalnymi żeliwnymi macewami.
Przeczytaj więcej odpowiedzi
Temat: as-salalam aleikum
Pewnego slicznego dla wielu dnia, w wiadomości:avk8rb$a@news.tpi.pl,
niejaki user Almar <dariu@polbox.comwystukał swymi członkami oto, co
następuje:
Zwlaszcza Koscierzyny...;))
Czytajac, czlowiek z zaciekawienia az knykcie sobie obgryza...:))
Zaczynajta obgryzać! ;-)
http://www.koscierzyna.gda.pl/historia/historia1.htm
"Historycy językoznawstwa nazwę miasta wywodzą od rzeczownika "kościerz"
(zarośla, krzewy). Kościerzyna należy do starych osad słowiańskich, znanych
już w XIII wieku jako posiadłość książąt pomorskich. Jej najwcześniejsze
dzieje jako osady ludzkiej sięgają jednakże czasów prehistorycznych, z
których pochodzą ślady w postaci grobów skrzynkowych odkrytych na szczątkach
cmentarzysk. Pierwsza pisaną wzmiankę i swą najdawniejszą nazwę Costerina
zawdzięcza miasto księciu Mściwojowi II, który dokumentem z 1284 roku nadał
osadę wraz z okoliczną ziemią Pirsna swej krewniaczce, księżnej Gertrudzie.
Wśród 22 miejscowości tej ziemi, o których była mowa w nadaniu, pierwsza
wymieniona została Costerina. Nazwa miasta pojawia się w starych dokumentach
jeszcze dwukrotnie: w przywileju z 1291 roku i w akcie sprzedaży z 1312
roku. Najważniejszymi momentami drugiego etapu w dziejach miasta, tj. jego
podległości Krzyżakom, są kolejno: rok 1346 - lokacja wsi Kościerzyna na
prawie chełmińskim i rok 1398 - lokacja odrębna, na mocy tego samego prawa,
Kościerzyny jako miasta. Od pokoju toruńskiego w 1466 roku Kościerzyna
należała do Polski. Była miastem niewielkim, a jej mieszkańcy utrzymywali
się z pracy na roli, handlu i rzemiosła. Dopiero w następnym stuleciu zaczął
rozwijać się handel. Od połowy XV wieku do 1772 roku była Kościerzyna
siedzibą starostów niegrodowych. W XVII wieku zaczęła osiedlać się w mieście
okoliczna szlachta, nosząca przydomek "szlachetni", w odróżnieniu od
"sławetnych" - zamożnych mieszczan. Nie omijały Kościerzyny plagi w postaci
pożarów, przemarszów wojsk czy morowego powietrza. Wraz z pierwszym
rozbiorem miasto zostało włączone do powiatu starogardzkiego. Po roku 1818
Kościerzyna zyskała miano miasta powiatowego. Nowy status administracyjny
wpłynął na ożywienie handlu, rzemiosła i drobnego przemysłu, co przyczyniło
się do okazałej odbudowy miasta. Istotne znaczenia miała budowa dróg bitych,
m.in. Do Chojnic, Bytowa, Tczewa i Gdańska, a także powstanie magistrali
węglowej Górny Śląsk - Gdynia (oddanej do użytku w 1931 roku), która
połączyła Kościerzynę z młodym polskim portem w Gdyni, a zarazem przez
Bydgoszcz z centrum i południem kraju.
_*Po wkroczeniu wojsk niemieckich 2 września 1939 roku, pierwszymi oficerami
Hitlera zostali działacze niepodległościowi, inteligenci i księża.*_ Tu się
chiba autorowi coś pozajączkowało ;-)))))))
Ale fakt faktem. Bardzo tam ładnie jest...